Kolka niemowlęca to napadowy płacz, niedający się ukoić. Niemowlę zaczyna bardzo płakać, prężyć się i gwałtownie podkurczać nóżki, brzuszek dziecka jest powiększony i może być twardy. Atak kolki pojawia się nagle i może trwać od kilku minut do kilku godzin. Zwykle pojawia się blisko 3 tygodnia życia dziecka i trwa przez ok. 3 miesiące, choć niestety może też doskwierać starszym niemowlętom. Zazwyczaj występuje w godzinach popołudniowych i wieczornych. Najintensywniejsze napady kolki przypadają pomiędzy 6 a 8 tygodniem życia. Na kolkę cierpią zarówno maluchy karmione piersią, jak i mlekiem modyfikowanym.

Pomimo ponad 40 lat badań lekarzom nie udało się poznać przyczyn kolki. Dlaczego jedne dzieci ją mają, a inne nie.

Czwarty trymestr

Spotkaliście się kiedyś z terminem czwarty trymestr? Twórcą tego pojęcia jest amerykański pediatra dr Harvey Karp. W jednej ze swoich książek Karp tłumaczy, że dziecko w momencie przyjścia na świat ma nie w pełni rozwinięte wszystkie układy i m.in. potrzebuje około 3 miesięcy do tego, by :

• jego układ pokarmowy się rozwinął (pełną dojrzałość osiąga ok. 6 miesiąca życia),
• zacząć wyraźnie widzieć,
• zacząć się uśmiechać, ,
• zacząć gaworzyć oraz „wchodzić” w konwersację,
• mięć kontrolę nad ruchami ciała.

Teoria czwartego trymestru odpowiada na wszystkie cechy kolki.

Kolka niemowlęca nie istnieje

Jaki z tego wniosek? Objawy, które są przypisywane kolce, są tak naprawdę objawami niedorozwoju dziecka, które przychodzi na świat za wcześnie (ludzka ciąża na drodze ewolucji uległa skróceniu z 15 do 9 miesięcy).

Zastanawiacie się, dlaczego młodzi rodzice tak dużo słyszą o kolce i środkach farmakologicznych pomagających uśmierzyć dolegliwości jej towarzyszące, a nikt nie mówi o teorii czwartego trymestru?

Żyjemy niestety w takich czasach, w których odeszło się od tradycji, oraz w których panuje „moda na leki”. Ja osobiście wierzę, że powoli zaczynamy doceniać i stosować osiągnięcia naszych przodków, wypierając tym samym super odkrycia XX wieku! Dowodem na to jest chociażby powrót do karmienia piersią (jeszcze do niedawna lekarze zalecali karmienie mlekiem modyfikowanym) oraz opisywany już przeze mnie co-sleeping (o którym więcej możecie przeczytać TUTAJ).

Jak wspierać dziecko w pierwszych trzech miesiącach życia? Jak reagować na napadowe ataki płaczu? Jakie noworodek ma potrzeby? W pierwszych 3 miesiącach życia najważniejsze jest zapewnienie dziecku znanych mu warunków, czyli środowiska panującego wewnątrz brzucha mamy.

Naśladowanie środowiska prenatalnego poprzez:

• przytulanie dziecka (o roli dotyku więcej przeczytacie TUTAJ),
• tańczenie/kołysanie (miarowe ruchy działają uspokajająco),
• spowijanie (ciasne zawinięcie dziecka przypomina mi ułożenie, jaki miało przed narodzinami),
• spacerowanie (podczas jazdy wózek się kołysze, co wpływa uspokajająco na dziecko),
• karmienie (koniecznie na żądanie, zarówno piersią, jak i mlekiem modyfikowanym),
• ssanie (jeszcze będąc w łonie dziecko ssało swoje paluszki – ssanie jest jednym z silniejszych odruchów uspokajających dziecka),
• puszczanie białego szumu (wewnątrz brzucha mamy szumi krew płynąca w żyłach, miarowo bije serce, głośno pracują jelita),
• chustonoszenie (o tym dlaczego warto nosić dzieci możecie przeczytać TUTAJ),
• ułożenie dziecka w stabilnej pozycji na boku (z pozycji na plecach,z uwagi na silny odruch moro, najmłodsze dzieci łatwo się wybudzają).

Jak było u nas?

Czy PannaG lub PannaZ miały kolkę? Jedni mówią, że tak  inni że nie. Obu dziewczynkom przytrafiały się nagłe, niezidentyfikowane napady płaczu o różnych porach dnia, często również wieczorem. Stosowaliśmy różne metody wyciszająco-uspokajające (głównie wymienione powyżej), ale również tak banalne jak rozebranie dziecka, czy zdjęcie skarpetek.

Chcesz skonsultować rozwój, sen, zachowanie dziecka, a może potrzebujesz wsparcia w zakresie rodzicielstwa?