Kobieta do roli matki przygotowuje się psychicznie przez niemal 9 miesięcy, niemniej po porodzie czasami młode mamy doświadczają baby bluesa, a nawet depresji poporodowej. Za ten stan częściowo odpowiedzialne są hormony, a częściowo mit supermatki (o którym więcej pisałam TUTAJ) – za wszelką cenę świeżo upieczone mamy chcą być perfekcyjne we wszystkim co robią.

Wieź matki i noworodka

Więź pomiędzy matką a dzieckiem zaczyna powstawać już w okresie ciąży, a sam moment porodu dodatkowo ją cementuje. Kobiety można by rzec, że są o krok do przodu przed mężczyznami, którzy budowanie więzi z dzieckiem rozpoczynają dopiero po narodzinach. Kontakt z noworodkiem zaraz po porodzie jest niezwykle istotny zarówno dla matki, ojca, jak i samego dziecka. Wprawdzie brak badań potwierdzających by brak owego kontaktu mógł na trwałe osłabić związek rodziców z dzieckiem, jednak szybkie nawiązanie bliskiej relacji z dzickiem ułatwia wytworzenie się silnej więzi. Okazuje się, że najważniejsze w budowaniu silnego związku z dzieckiem nie jest obcowanie z nim zaraz po narodzinach, a bycie blisko dziecka, czyli nic innego jak praktykowanie rodzicielstwa bliskości.

Nowa rola kobiety – rola Mamy

Zmiany hormonalne, które zachodzą w ciele kobiety po porodzie mogą utrudnić wcielenie się jej w nową rolę życia – rolę Mamy. Ważne jest by dać sobie czas i przestrzeń na adaptację do nowej sytuacji.

1. Zadomowienie.

Zadomowienie i nauczenie się nowej roli życia może zająć nawet kilka tygodni. Dzieci są niezwykle wyrozumiałe dla swoich rodziców, dobrze jeśli i wy będziecie wyrozumiali dla siebie samych.

2. Priorytety.

Ustalcie swoje dzienne priorytety – w wolnej chwili nauczcie się odpoczywać.

3. Wyjście z domu.

Postarajcie się co jakiś czas zostawić dziecko z tatą i zrobić coś z myślą tylko o sobie samych.

4. Zdrowa dieta.

Ważne, by jeść zdrowo i regularnie – opieka nad dzieckiem wymaga dużych nakładów energetycznych, zapasy z okresu ciąży powoli będą się wyczerpywać, szybciej jeśli karmisz piersią.

5. Dbanie o siebie.

Dobry wygląd idzie zazwyczaj w parze z dobrym samopoczucie, dlatego ważne jest byście po prostu o siebie dbały i samej sobie się podobały. Nie ważne, czy to kwestia pomalowanych rzęs, czystych włosów, czy płaskiego brzucha. Ważny by czuć się dobrze z samą sobą.

6. Wyrozumiałość.

Nie bądźcie dla siebie surowe – najwięcej wy same od siebie oczekujecie i niepotrzebnie co chwila podnosicie sobie poprzeczkę. Jak nikt inny zasługujecie na odpoczynek i chwilę relaksu każdego dnia.

Mama nie-idealna

Bycie supermamą prędzej, czy później okazuje się niemożliwe. Matce zaczyna brakować energii, nikt jej nie okazuje wdzięczności za heroiczne poświęcenie. Kobieta, która ma świadomości, że bycie supermatką jest niemożliwe jest najlepszą mamą na świecie. W byciu mamą bardzo ważna jest empatia dla siebie, czyli nic innego jak zrozumienie swojego zachowania, swoich decyzji, swojego samopoczucie. Każdy ma prawo do popełniania błędów. Nie ma ludzi idealnych, a już na pewno nie ma idealnych rodziców. Szczęśliwe i spokojne dziecko to takie, które posiada szczęśliwych i kochających się rodziców. Podzielcie się opieką nad dzieckiem z tatą – ułatwicie tym samym partnerowi wcielenie się w jego nową rolę w życiu – rolę Taty (o której więcej pisałam TUTAJ).

Co pomaga w utrzymaniu równowagi w rodzicielstwie?

1. Lista zadań.

Warto dać mężczyźnie jasno do zrozumienia, że potrzebujecie jego pomocy (nieliczni domyślą się tego sami). Najlepiej jest już na samym początku powiedzieć o swoich oczekiwaniach i w miarę możliwości rozdzielić pomiędzy siebie obowiązki, związane z dzieckiem (kąpanie, przewijanie, spacery, wstawanie nocne, odbijanie etc.).

2. Więź dziecka z ojcem.

Im więcej zaaranżujecie sytuacji, w których młody tata będzie sam na sam z dzieckiem, tym szybciej poczuje się on pewnie w roli taty.

3. Tata da radę!

Jeśli dziecko płacze i nie uspokaja się u taty na rękach, dajcie im jeszcze chwilę, nie spieszcie od razu z pomocą – ojciec też musi mieć czas na nauczenie się odczytywania sygnałów wysyłanych przez dziecko. Z każdym kolejnym razem będzie szło im lepiej, dziecko będzie dawało się łatwiej uspokoić tacie. Jedyną sytuacją, w której tata nie zastąpi mamy jest karmienie piersią.

4. Czas i przestrzeń

Być może tata dziecka pochodzi z rodziny, w której kobiety zajmowały się dziećmi, co nie znaczy, że w waszej rodzinie również tak ma to wyglądać. Warto stopniowo angażować partnera w opiekę nad dzieckiem, dać mu czas i przestrzeń na naukę i popełnianie błędów. Najważniejsze, by umożliwić ojcu zajmowanie się dzieckiem, dzięki czemu w sposób naturalny dojdzie do wywiązania się więzi, podstawy relacji rodzic-dziecko.

Opieka nad dzieckiem bywa wyczerpująca, a bycie rodzicem to najtrudniejsza oraz najbardziej odpowiedzialna życiowa rola. Nie ma rodziców idealnym, ale jest świadome rodzicielstwo, w którym znajdziecie przestrzeń na popełnianie błędów i krzesło z empatią dla siebie, na którym warto czasami usiąść i przypomnieć sobie, że… nie ma rodziców idealnych.

Podziel się swoim zdaniem i zostaw komentarz.