Świat jedynaka po narodzinach młodszego rodzeństwa zostaje mocno zachwiany. Dziecko, które dotychczas z nikim nie musiało dzielić się uwagą rodzica może poczuć się niechciane, a nawet niekochane. Rodzice intensywnie opiekują się noworodkiem, który płaczem zyskuję ich uwagę, jest ciągle noszony i tulony. Starsze dziecko obserwując młodsze rodzeństwo, widzi opłacalność niemowlęcych zachowań – mama reaguje na każdy płacz maleństwa – zaczyna próbować je naśladować.

Zachowania regresyjne dziecka po pojawieniu się młodszego rodzeństwa:

• dziecinna mowa, seplenienie, popłakiwanie,
• chęć bycia noszonym na rękach,
• zaburzenia snu,
• problemy z samodzielnym zasypaniem,
• moczenie się,
• powrót do noszenia pieluszek,
• powrót do ssania smoczka,
• powrót do picia z butelki ze smoczkiem,
• niechęć do samodzielnego jedzenia,
• chęć ssania piersi,
• napady złości,
• oportunizm.

Prawidłowe reakcje rodziców na regres starszego rodzeństwa

Jeśli zachowania regresyjne waszego dziecka przypominają powyższe, czyli należą do typowych i stoi za nimi pojawienie się na świecie młodszego rodzeństwa, nie ma powodów do zmartwień.

• Udawanie dzidzi jest tylko zabawą – wiecie to i wy i wasze dziecko, warto dodatkowo zabawę nazwyać, np. Lubisz bawić się w dzidziusia?
• Okażcie dziecku zrozumienie – to dla niego bardzo trudny okres.
• Nie zmuszajcie dziecka do bycia „dużym” – jeśli chce być maluszkiem, widocznie teraz tego potrzebuje.
• Poświęcajcie dziecku tyle uwagi i czułości, ile potrzebuje. Wbrew pozorom dwu-, czy trzylatek potrzebują ich dużo więcej niż niemowlę.
• Jeśli dziecko chce być od czasu do czasu wzięte na ręce, czy nakarmione – po prostu spełnijcie jego prośbę.
• Wszystkie dojrzałe zachowania swojego dziecka nazywaj i okazuj swoje zadowolenie, podkreślając jak fajnie jest być dużym.
• Angażujcie starsze dziecko do pomocy przy młodszym rodzeństwie, za każdym razem mu za to dziękując.
• Zwróćcie uwagę dziecka na czynności i zabawy, które są przypisane starszym dzieciom, których nie może robić młodszy brat, czy siostra.
• Od czasu do czasu zróbcie coś tylko razem, we dwoje. Spędźcie czas 1:1.
• Pozwólcie dziecku się złościć. Złość jest tak samo dobrą emocją, jak radość, tylko trudniejszą społecznie do zaakceptowania.

Okres występowania zachowań regresyjnych u starszego dziecka jest trudny zarówno dla Was, jak i dla samego dziecka. Szybciej minie, jeśli nie będziecie namawiać ani tym bardziej dziecka zmuszać dziecka do bycia dużym. Odbieranie starszemu dziecku prawa do bycia dzidzią przedłuża występowanie zachowań regresyjnych.

Chcesz skonsultować rozwój dziecka, a może potrzebujesz wsparcia w zakresie rodzicielstwa?