Szczepić? Nie szczepić? Szczepić wybiórczo, a może w ogóle? W jakim wieku rozpocząć cykl szczepień? Czy szczepić w pierwszej dobie życia? Czy obowiązkowy kalendarz szczepień jest naprawdę obowiązkowy? Czy istnieje coś takiego jak bezpieczna szczepionka? Czy lekarze przymuszają do szczepień? Czy Sanepid może wam grozić i nałożyć na was karę? Na te i szereg innych pytań postaram się Wam zaraz odpowiedzieć.

Nie uważam się za specjalistę w dziedzinie szczepień. Brak mi wykształcenia medycznego, ale co nieco przeczytałam (mam na myśli artykuły naukowe), a także uczestniczyłam w wykładach nt. szczepień, profilaktyki szczepiennej oraz odczynów poszczepiennych, którym przewodniczyła pani prof. M.D. Majewska. Moja wiedza w tym temacie jest nieporównywalnie większa niż w momencie przyjścia na świat mojego pierwszego dziecka. Nie chcę nikogo do niczego namawiać, przekonywać. Chciałabym się z Wami podzielić moją wiedzą, zdaniem, poglądem na temat szczepień, bo wiem, że większość rodziców szczepi niemowlęta dla ich dobra, ufając lekarzom i tak naprawdę powierzając im zdrowie swoje i najbliższych. W końcu personel medyczny jest wykwalifikowaną kadrą, która wie, co dla naszego dziecka jest najlepsze Niestety szkolenia medyczne lekarzy są opłacane w większości przez przemysł farmaceutyczny, więc wielka szansa, że nigdy nie poznają oni prawdy… O co w tym wszystkim chodzi?  Gdzie leży prawda i co w tym momencie jest dla nas dobre? Zaraz się dowiecie. Przytaczane przeze mnie dane dotyczą badań przeprowadzanych w USA. Dlaczego akurat Stany, a nie Europa? Bo w Stanach Zjednoczonych prowadzony jest rejestr odczynów oraz zgonów poszczepiennych (VAERS). Statystyki obejmują dziesiątki lat. Brak jest takich danych dotyczących krajów europejskich, a w Polsce niestety do tej pory nie jest prowadzony rejestr NOP.

Skład szczepionek, czyli co w szczepionce siedzi

Szczepionka jest to biologiczny preparat odpornościowym, który zawiera określony antygen lub antygeny. Wprowadzenie antygenu do organizmu, ma uodparniać go na zakażenie konkretnym (jednym lub kilkoma) drobnoustrojem chorobotwórczym.

Głównym składnikiem szczepionki jest substancja czynna, w skład której wchodzą jeden lub kilka antygenów. Antygen zawarty w szczepionce może mieć różną formę: żywych lub martwych drobnoustrojów, oczyszczonych fragmentów komórek drobnoustrojów, produktów metabolizmu bakterii, antygenów rekombinowanych, otrzymanych metodami inżynierii genetycznej. Ponadto w skład szczepionki wchodzą:

• substancje pomocnicze, zapewniającymi stabilność preparatu (np. cukry: laktoza, sacharoza, aminokwasy: glicyna, glutaminian sodu, kwas glutamionowy; białka: żelatyna, albumina ludzka),
• środki konserwujące, chroniące szczepionkę przed zanieczyszczeniem drobnoustrojami (tiomersal – środek zawierający rtęć, powodujący obumieranie neuronów, fenol, 2-fenoksyetanol, tymerfonian sodu),
• adiuwanty, wzmacniające i przyspieszające odpowiedź immunologiczną( np.: wodorotlenek glinu, siarczan glinu, fosforan glinu, fosforan wapnia, adiuwanty olejowo-wodne MF59 i AS03, system ASO4 z lipidem A, a także skwalen, który powoduje odczyn poszczepienny – narkolepsję – zawierała go szczepionka na świńską grypę, którą podawano mieszkańcom Skandynawii w okresie pandemii),

• śladowe ilości substancji, stosowanych w trakcie procesu wytwarzania szczepionki, jak formaldehyd, β-propiolakton, aldehyd glutarowy, antybiotyki, białko jaja kurzego, białka drożdży.

Skład szczepionki ma bezpośredni wpływ na uszkodzenia układu odpornościowego, aktywację procesów autoimmunologicznych oraz występowanie alergii, m.in. na orzeszki, poprzez zawieranie w szczepionkach antygenu przeciwko białkom orzeszków.

Czy szczepionki przyczyniły się do zmniejszenia umieralności?

Wskaźniki statystyczne jasno obrazują, że rozpowszechnienie szczepionek miało miejsce w momencie, kiedy umieralność z powodu chorób zakaźnych była bliska 0! Bezpośredni wpływ na zmniejszenie ilości zgonów po chorobach zakaźnych miały antybiotyki, polepszenie warunków życia (odżywianie, czysta woda, kanalizacja…) oraz bardziej higieniczny styl życia.

Szczepionki natomiast mogą stać się bezpośrednią przyczyną zwiększenia zachorowalności na chorobę, której antygen zawierają. Tak jest np. w przypadku Polio. W latach 50/60 zarówno w USA, jak i Europie po otrzymaniu doustnej dawki szczepionki zaobserwowano wzrost zachorowalności na Polio! Ponadto wirusem tym mogą się zarazić od osoby zaszczepionej osoby zdrowe, które nie były szczepione. Paradoksem jest, że fundacja Billa Gatesa sfinansowała szczepienie tą szczepionką dzieci afrykańskie! Urząd ds. Żywności i Leków, który ma za zadanie chronić nasze zdrowie, musi przymykać oko na skażoną doustną szczepionkę przeciwko polio, którą zgodnie z prawem musimy podawać naszym dzieciom, mimo iż każda jej dawka zawiera około 100 wirusowych zanieczyszczeń pochodzących od małp.

Szczepienie noworodków i niemowląt – cała prawda o nim

Większość z Was za pewne wie, że układ odpornościowy przychodzącego na świat dziecka jest nie w pełni rozwinięty. Nie produkuje on przeciwciał odpornościowych tak, jak układ dorosłego człowieka. Przeciwciała noworodek otrzymuje od matki z krwi pępowinowej oraz kobiecego mleka, najwięcej z początkowego, tzw. siary. Kobieta, która ma w swoim organizmie przeciwciała po przebytej chorobie przekazuje je swojemu dziecku (jest to tzw. odporność pasywna). Układ odpornościowy niemowlęcia nie produkuje adekwatnej ilości przeciwciał do antygenów znajdujących się w szczepionce (dlatego niemowlę przyjmuje kilka dawek tej samej szczepionki). Ponadto przeciwciała ze szczepionek interferują z przeciwciałami znajdującymi się w mleku matki! Absolutną pogardą natury, było zalecenie koncernów farmaceutycznych, by kobiety zaprzestały karmienia piersią!

Odczyny i zgony poszczepienne

Ze statystyk również jasno wynika, że największa umieralność niemowląt do 6 miesiąca życia jest w Państwach, w których zaleca się największą ilość szczepień. I tak wskaźnik umieralności niemowląt w USA, gdzie zaleca się aż 33 szczepień do ukończenia 2 roku życia. Jest trzykrotnie wyższy, niż w Islandii, Szwecji, czy Japonii, gdzie zalecanych szczepień jest tylko 11! W Stanach Zjednoczonych stale rośnie ilość zgonów oraz powikłań poszczepiennych. Wniosek nasuwa się sam: im mniejsza ilość szczepień, tym mniejsza umieralność wśród niemowląt.

Dlaczego tak wiele dzieci umiera przed 6mż? Tak, jak wspominałam, układ nerwowy oraz odpornościowy niemowlęcia jest niedojrzały. Szczepionki są najgroźniejsze właśnie dla małych dzieci i osób starszych.

Najwięcej zgonów poszczepiennych rejestruje się po szczepionkach na:

• Pneumokoki,  
• Rotavirusy, 
• Grypę, 
• Hib, 
• WZW-B (Euvax),
• Polio
• oraz po szczepionce Di-Per-Te.

W chwili obecnej nowotwory są główną przyczyną zgonów wśród dzieci w USA (jeszcze niedawno były nią wypadki). Być może wynika to z tego, że część szczepionek jest produkowana z abortowanych płodów – co uznaje się za bezpośrednią przyczynę nowotworów.

Badania niemieckie pokazują, że dzieci nieszczepione są zdrowsze od dzieci szczepionych, które znacznie częściej borykają się z takimi chorobami, jak:

• astma,
• alergie,
• problemy skórne,
• zapalenie ucha,
• opryszczka,
• autyzm oraz
• cukrzyca.

Kto ustala kalendarz szczepień?

Wydawać by się mogło, że szczepienia mają nas chronić. Szczepimy dzieci, by uchronić je przed najgorszym. Tym czasem ludzie ustanawiający kalendarz szczepień nie myślą tymi kategoriami. Kierują się oni własnym interesem, a dokładnie korzyściami finansowymi, jak np. słynny dr Offit.

W Polsce kalendarz szczepień określany jest mianem obowiązkowego. W mniemaniu pana dr Grześkowskiego oznacza to, że Państwo ma w obowiązku sfinansowanie szczepień zawartych w programie!!!

Szczepić dzieci, czy nie szczepić?

Niegdyś szczepiono, bo wierzono, że szczepionki pomagają uchronić organizm przed chorobami zakaźnymi. Szczepiono, bo wierzono w ich skuteczność. Wciąż brak dowodów na to, że szczepionki są skuteczne. Wiemy na pewno, że szczepienia są obecnie bardzo dochodowym interesem, że coraz więcej rodziców idzie na wojnę z koncernami farmaceutycznymi. W świadomości większości z nas utarte nadal jest przekonanie, że szczepionki są dobre i konieczne, a źle odbierane przez społeczeństwo jest nieszczepienie dzieci.

Jeśli pomimo wszystko zdecydujecie się na zaszczepienie dziecka pamiętajcie:

1. by szczepić wybiórczo,
2. im później tym lepiej,
3. by korzystać z pojedynczych jednorazowych szczepionek oraz
4. by zachowywać duże odstępy czasu pomiędzy szczepieniami.

Pamiętajcie, że nie ma bezpiecznych szczepionek! Bezpieczna jest tylko ta, której się nie przyjęło. Na szczepionki przede wszystkim źle reagują dzieci osłabione (np. stresem) oraz chore. Dzieci z silną wrodzoną odpornością zazwyczaj dobrze radzą sobie z detoksykacją organizmu, przez co dobrze znoszą szczepienia i do powikłań rzadko dochodzi. Pamiętajcie również o tym, by nigdy więcej nie szczepić dziecka, jeśli wystąpił u niego odczyn poszczepienny.

Istnieją dowody wskazujące na to, że nieszczepione dzieci oprócz tego, że są zdrowsze, to szybciej i lepiej się rozwijają. Szczepionki oprócz tego, że powodują odczyny poszczepienne, są bezpośrednią przyczyną zgonów, skracają długość życia oraz obniżają IQ.

Warto pamiętać również o tym, że koszty leczenia chorób poszczepiennych zdecydowanie przewyższają leczenie chorób zakaźnych. Przejście choroby zakaźnej gwarantuje nam odporność na całe życie (w przypadku szczepionek jest to nierzadko 2-4 lata), którą dodatkowo kobieta przekazuje swojemu dziecku wraz z krwią pępowinową.

Pamiętajcie również o tym, że w każdym momencie możecie przestać szczepić dziecko. Szczepionka jest profilaktyką, nie leczeniem, więc nie mamy obowiązku doprowadzania cyku szczepień do końca. Przerwanie szczepienia nie wiąże się z żadnym ryzykiem!

Szczepionki, które w przyszłości może warto wziąć pod uwagę to: WZW-B oraz Polio. Na Polio być może warto zaszczepić dziecko przed pójściem do przedszkola, bądź szkoły, kiedy będzie miało kontakt z innymi dziećmi, m.in. tymi zaszczepionymi, więc równocześnie nosicielami wirusa. Szczepionką przeciwko WZW-B warto zaszczepić dziecko w okresie dorastania (ok. 12-14 rż.). Przed podaniem jakiejkolwiek szczepionki warto wcześniej zbadać poziom przeciwciał.

Kilka dobrych rad dotyczących nie-szczepienia

1. Przed wizytą lekarską przede wszystkim musicie uzbroić się w cierpliwość. Lekarze oraz pielęgniarki będą za pewno usilnie Was przekonywali do zaszczepienia dziecka. Nie dajcie się zmanipulować. Warto wybrać się na taką wizytę dobrze przygotowanym merytorycznie. Pamiętajcie też o tym, że choć to przykre, to jednak prawdziwe stwierdzenie, że rządzą i dyktują warunki Ci, którzy mają z tego pieniądze. Personel medyczny bywa dobrze gratyfikowany za chociażby wysoki odsetek zaszczepionych dzieci…

2. Przed podaniem szczepionki dziecku poproście lekarza (pielęgniarkę) o oryginalną, pełną ulotkę. W przypadku spotkania się z odmową poproście personel o napisanie pisemnego oświadczenia o przejęciu odpowiedzialności za zdrowie dziecka – na pewno bardzo szybko zmienią zdanie i ułatwią zapoznanie się z informacją nt. leku.

3. Być może obawiacie się Sanepidu i kar, jakie mogą oni na Was nałożyć? Przymuszanie do szczepień jest niezgodne z prawem (ustanowienie Trybunału Konsytutucjnego UE). Sanepid nie ma prawa żądać od Was zaszczepienia dziecka i nakładać z tego tytułu na Was kary.

4. Nie ma sensu szczepić przeciwko WZW-B przed operacją! Warunki panujące w szpitalu powinny być sterylne i ryzyko zarażenia się na sali operacyjnej WZW-B zazwyczaj jest bliskie 0. Jeśli jednak obawiacie się warunków panujących na sali operacyjnej i nie jesteście przekonani co do higieny panującej w szpitalu przed zaszczepieniem warto zbadać poziom przeciwciał WZW-B, być może jest na tyle wysoki, że szczepionka nie jest potrzebna.

5. Jeśli szczepiliście swoje dziecko/dzieci i obawiacie się, że w organizmie małego człowieka jest za dużo rtęci możecie spróbować detoksykacji organizmu poprzez helatację, bądź naturalne metody, czyli głównie spożywanie posiłków bogatych w siarkę (warzywa kapuściane, jajka, czosnek, cebula…).

6. Jeśli jesteście żądni jeszcze większej ilości informacji polecam strony:
STOP NOP oraz
Szczepienia.org